Click here to view this book in pdf formate
it requires that you have installed acrobat reader on your computer

د رحمان بابا د شعر په اقتفاکې

غـــــــزل

آ چـــې خـــــرڅــــول يـــې شــــــــــورنخــــــود او ګــــــــــــــندنه

اوس يـــــــې د وطــــــــن په ســــــــــر اخيســـــــــتې بيـــــانـــه

لا خــو مــات بنــګــړي دې د روســيې په غــېږ کې وينمـه

ولــــې دې بــدلـــــــه دومــــــــــــره ژر کـــــــــــــړه يــــارانــــــه؟

څــــــنګه پـــــه هغــــــې ژبـــــې خـــــــــبرې د حـــــيا وکـــــــړو

نشـــــــته چــــــې تـــــوپيــــــر پکـــــې دنــــــــر او زنـــــــانــــــه

غــــــواړم دانــــــه دار ســــــــړي له تا ځــــــنې وطـــــــن لـــره

نــه غــــواړم کــــــــــــندهاره! ســـــــــتا انــارې بېـــــــــــــدانـه

ولـــې راتــه خــــپل وطــــن پــردې پـــردې ښـــــکاريږي نن

زه شــــــــوم بېــــــــګانــــه او کـــه دا خــــلک بېــــــــــــــګانـه

مـــونـــږ خــو د مـــڼو غـــــله هم پـــه تــوره شــپه کې پېژنو

يــار خـــــو لا پـــه بــــــډه وهـــــي غـــــــټـه هــــــــــــــــندوانـــه

مــونــږ خـــو تـــرې امــــــيد د لـــوړ پــرواز او تــرقۍ کاوه

خـــــــو! دې زړې ابــــۍ مــــو پـــه بـــــاز څــــه وکـــــړه کانـه

تــه هــــم ځـــه صـــــــحرا تــه لـــــــېونيــه د حفيــظ په شــان

غــــواړې کــــه عفت دې د شـــــــــــــلېـــــدلي ګـــــــــــريوانه

ح.ن پيرزاده

 سويډن - ستوکهولم، اګسټ ۲۰۰۴

ددې پاڼې د محتوياتو د مکرر چاپ حقوق په بشپړه توګه خوندي دي. د هر قسم نشر او کاپي کولو څخه دې ډډه وشي