غـــــــــــــزل
هــــــر څــــــو کـــــه مـــــې وازمـــــايــــــي دا
ســـــــــتا په يارانه
اف د شــــــــکايت بــــــــــــــه مــــــــــــې
وانــــــــــــــــه وري زمانه
زه دا ســــــــــتا د مســـــــــتو ســـــــــترګو هــغه
خــــــمار نه يمه
کــــــوم چـــــې يـــــې چــــــاره کــــــولــــــــی
نـــــــه شـــــي پيمانه
په ښــــــــپو کښې مې پـــــــرتې دا ســــــتا د ميـــنې
زولنې دي
دا چــــــه لــــــــېونــــــی يــــــم نــــــه يـــــــم
ســــــر پــــــه ويـــــرانه
څــــــوک چــــــه خپل ټـــول ژوند يوې شــــــېبې رڼا ته
بخــښي
زه يـــــــــــم ســـــــــتا د مــــــــــخ شمعې ته
هـــــــــغه پــــــــــروانه
حـــــور، غـــــلـــــمان او واړه جــــــــنتونه دې د
شــــــــــيـخ وي
زمـــــا دې يـــــو پـــــوزی ځـــــای ســـــتا پـــــه ښکلې
اســتانه
دا چـــــــه مـــــــې ښــــــــکلا ســــــــره کلام دی پېيل
شــــــــوی
دی ســـــــــــتا د جــــــــــمال تفســــــــــير مې
هــــــــره تــــــــــرانه
ورکـــــړه چـــــه کمـــــين د زړه دردونـــــه پرې
تســــــکين کړي
خـــــپل د لاس دســــــــــمال ورتــــــــــه د
مـــــــــينې نشــــــــــانه
برکت الله کمين
دښاغلي برکت الله کمين د شعرونو له خطي مجموعې څخه، په مننه

|