د ادبي سوغات په لړ کښې
زړګـــــــــــــــــيه!
پـــــــــــــورتــــه شـــــــــه زړګــــــــــــيه
غــــــــزل وايــــه مســــــــــــــــتانه!
ګـــــــــــــډا کــــــــــــــوه!
نڅـــــــــــــــاکــــــــــــــوه! ديــــــــوانـه
ديــــوانـــه
دلــــته هــــوښـــــــــياري، شــعـــــــــور، احسـاس
څه حاصل نه لري
ځــــه مســـــــــتانــه ګــــــــــرځــه پـــه
ويـــــــــــــــــــرانه ويــــــــــــــــرانــــه
دتـــــل ژونـــــــدون دپـــــاره شــــهامت او
شـــــــجاعت وکـــــــــــــړه!
دحســـــن پـــه ډيــــــوه بانــــدې خـــــــپل ځــان
کــــــــړه پـــــــــــــروانه
ژونـــد د حــــــــــــرکـت او د خـــــــــــدمت
حقــــــــــيقـــــــي نــــــوم دی
وســــــــــــــــوزه پـــــــــــــــــــه اور
بــــــــانــــــدې د بتــــــــــــو بتـــــــخانه
ســــتا پــه مــال دولــت بــانــدې نــــور ځــوانــان
مســـتــي کـــــــوي
پـــاڅــــــه ورشـــــــــه وګـــــــوره د
مـــــــــــــــــــــــــــــــيو ميــــــــــــخانـــه
پــه مـــــړو مــــــړو کــــــتلـو کښــــې د غـــــم
نه بل څـه نشــــــــته دی
ځــه ســـاقــي نـــه واخــــله د ســــــــــــرو
ســــــــــــــترګــو پيــــــــــــمانه
مســــــت شــــه پــــه مســـــتئ کښـــې په رقيب باندې
حـمله وکړه!
ځــــان ورځــــــينې خـــــــــلاص کــــــــــــړه د
نيشــــــــــې پــه بهــــانـــه
لاړ شـــــه خـــــــــــرابـات تــه لـــه رنــدانــــو
ســـــــره يــــوځــــای شــــه
مــــاتــــې کــــــــــــــــــــــــــــړه
پـښـــــــــو نــه دې د طـــمـــــــعـــې زولانه
ځــــه لــــــــــکه انســـــــــان غـــــونــدې له
خـــــــلکو سره انس وکړه!
پــريـــږده چــــه زاهـــــــــــــد لــه
خـــــــــــــــلکو ناست وي بيــــــــګانه
شـــــيخ چــــه د خـــــــــپل مـــــيخ د
کلـــــــــکولو دم دعــا کــــــــــوی
تـــه هـــم خـــــپل ســـــــــر کښــــــــيږده د
مـــــــيخــــور پـــــه اســتانه
دنيـــا پــه حــقــيقت کــښې آزاد ژونــــد تـــه
پيـــــــدا شـــــــــــوېده
ژونـــد د انـــســــــان خـــــــــــوند کـــــــــــړي
پــه رښــــــــــتيا ازادانه
دوره د ژونــــدانـــــه خــــــو پـــــه هـــــــــر
قـســـــم تيــــريدونکې ده
ښـــــه ژونـــــــدون هـغـــــه دی چـــــه يـــې
کـــــړې عـــــــــــاقــــلانــــه
تـــا کـــــه پــــه (مســـــتئ) کـــښــــې د عــــــزت
دپـــاره کار کـــــړل
اوس بــــــــه درنــــــــــــه
جــــــــــــــــــــــــــــــوړه وه د درو
دردانـــــــــــه
ويـــــــاړمـــــه چـــــه تـــــه هــــم د
مســـــــتانـو ســـــــره يــار شـــوې
پـه ګـــــــــډ اواز بـــــه وايــــــو د
غــمـــــــــونــــــــــو تــــــــــرانـــــــــــه
چـــــل ول او غــــــولــــولــــو تــــه رقــيب
چــــــه ســــــياست وايي
پـــه خـــــــپله يـــــې خــــــپل ځــــــان
کــــــــــــړ د غـــــنمو سياه دانه
ګفـــــتار دې پــــه يـــــو رنګ (دی او) کــــردار دې
پـه بـــل رنګ
اخــــــر بــــه غـــــــوبـــل جـــــــوړ کــــــــړي
دا دوه رنګې زمــــانـــــه
بـاور وايــــي مـــــلګــــرو د ژونــــدون ښـــــکلا
خــــــو فکــــر دی
راځــــــئ چــــــــه اول ړنــګــــه کـــــــړو د
فـــــــــکر جـــــــيلخـــــانــه
ســـيدرحمان باور رحـــيمي
روزګار جريده،
۳۱مه
ګڼه، د
۱۳۵۰
د ثور
۲۹
مه
